ΤΟ "ΤΣΙΚΝIΣΑΜΕ" ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ

Τελευταία μέρα του Φλεβάρη, τελευταία μέρα του χειμώνα, ήταν  φέτος η Τσικνοπέμπτη. Ένας παραπάνω λόγος λοιπόν να τη γιορτάσουμε «δεόντως» αποχαιρετώντας το χειμώνα και καλωσορίζοντας την άνοιξη. Τρεις ωρίτσες μάθημα και μετά το σκηνικό γνωστό από παλιά.

Ο Δ/ντης με τα παιδιά είχαν έτοιμη την ψησταριά, ετοίμασαν τα τραπέζια και τα στρώσανε. Ο Σπυράκος με τον Κωστάκη φορέσανε τις τρομακτικές μάσκες τους,  το CD player έπαιζε παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια του Κωνσταντίνου Αργυρού και στη συνέχεια ήρθε η ώρα του ψήστη. Ο Λευτέρης ως πιο πεπειραμένος και με ένσημα στο επάγγελμα ανέλαβε το δύσκολο έργο. 

 

Τα κάρβουνα ροδοκόκκινα, η ρίγανη και τα λεμόνια στη θέση τους, ας είναι καλά τα παιδιά, το πιπέρι που έλειπε ανέλαβε η Μαρία να το φέρει με το αυτοκίνητο από το MINI MARKET, η μία Ελένη με τα παιδιά στις σαλάτες, η άλλη Ελένη με τον Δημήτρη στο σερβίρισμα των αναψυκτικών κι όλοι να κοιτάμε τον ψήστη στην τσιμπίδα, πότε θα βγάλει τα πρώτα.

Ο Γκέργκη με την Αρετή, την καθαρίστρια, είχαν φροντίσει για τα γλυκά κι εκτός από αυτό ο μουσικός μας ανέλαβε και χρέη φωτογράφου. 

 
Και βγήκαν και τα πρώτα και τα δεύτερα κι ήταν όλα νοστιμότατα και καλοψημένα. Ο πρόεδρος του χωριού μας έκανε την τιμή να περάσει και να τσουγκρίσει μαζί μας κι όλοι πιάναμε τις κοιλιές μας και αρχίσαμε να βογγάμε από το «λιτοδίαιτο» τσιμπούσι μας.

  Η συνέχεια στο σπίτι για σόδα! Και του χρόνου να είμαστε καλά να το ξανακάνουμε.